آغلاتدی منی - شعر از عاصم اردبیلی

آغلاتدی منی - شعر از عاصم اردبیلی
وبسايت خبري تحليلي نداي آذربايجان

آغلاتدی منی - شعر از عاصم اردبیلی

آغلاتدی منی - شعر از عاصم اردبیلی

آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی
دوز یولوندان آزان آغلاتدی منی


گؤردوم حسرتدی همالر سوموگه
ایشله ییر شاختا سوموکدن ایلیگه
دوزوموزده اه ییلیر ایری لیگه
قالدی قانماز ، قانان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


تک صبیر گلدی دئدیم ایش دوزه له ر
قار گئده ر ، زور ارییه ر ، یاز دا گله ر
نه بیلیم یازدا بوران باغری ده له ر
یوخا چیخمیش گومان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


دئدیله ر بیر گون اولار ساز حالیمیز
قیتدیق اولسا واریمیز یاغ بالیمیز
ایندی کی اون تک اولوب ساققالیمیز
بو یالان سؤز یامان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


ظن ائدیردیم آغیر اولسا یارالار
یارالار آغریسین آنجاق یار آلار
نه بیلئیدیم اوره یی یار یارالار
بیلمه مه زلیکدی قان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


اره لر توشدو کو جنگل جانینا
تولکولر تور توخودو اصلانینا
طرلانین اووچو باتیرجاق قانینا
اوخدان آرتیق کمان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


اریمه ز قالدی بئیین ده بوزوموز
گؤیده سایریشمادی بخت اولدوزوموز
نه قویون قالدی نه املیک قوزوموز
قوردا به نزه ر چوبان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


من دئدیم باغلاسا یادلار قولومو
دایاغیم وار قورویا ساغ سولومو
قوپدو بیر کن کی ایتیردیم یولومو
داغا باخدیم دومان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی


وای بیزه اولدی پوزولماز یازیمیز
مضراب اود توتدی قیریلدی سازیمیز
قالدی قیشلانمادا عاصم یازیمیز
یازی گول سوز یازان آغلاتدی منی
آغلامازدیم زامان آغلاتدی منی




تورکون دیلی - شاعر استاد شهریار

تورکون دیلی - شاعر استاد شهریار

تورکون دیلی تک سئوگیلی ایسته کلی دیل اولماز               اؤزگه دیله قاتسان بو اصیل دیل اصیل اولماز

اؤز شعرینی فارسا – عربه قاتماسا شاعیر                          شعری اوخویانلار ، ائشیدنلر کسیل اولماز

فارس شاعری چوخ سؤزلرینی بیزدن آپارمیش                     « صابیر » کیمی بیر سفره لی شاعیر پخیل اولماز

تورکون مثلی ، فولکلوری دونیادا تک دیر                            خان یورقانی ، کند ایچره مثل دیر ، میتیل اولماز

آذر قوشونو ، قیصر رومی اسیر ائتمیش                             کسری سؤزودور بیر بئله تاریخ ناغیل اولماز

پیشمیش کیمی شعرین ده گرک داد دوزو اولسون               کند اهلی بیلرلر کی دوشابسیز خشیل اولماز

سؤزلرده جواهیر کیمی دیر ، اصلی بدلدن                          تشخیص وئره ن اولسا بو قدیر زیر – زیبیل اولماز

شاعیر اولابیلمزسن ، آنان دوغماسا شاعیر                        مس سن ، آبالام ، هر ساری کؤینک قیزیل اولماز

چوخ قیسسا بوی اولسان اولیسان جن کیمی شئیطان         چوق دا اوزون اولما ، کی اوزوندا عاغیل اولماز

مندن ده نه ظالیم چیخار ، اوغلوم ، نه قیصاص چی             بیر دفعه بونی قان کی ایپکدن قزیل اولماز

آزاد قوی اوغول عشقی طبیعتده بولونسون                        داغ – داشدا دوغولموش ده لی جیران حمیل اولماز

انسان اودی دوتسون بو ذلیل خلقین الیندن                        الله هی سئوه رسن ، بئله انسان ذلیل اولماز

چوق دا کی سرابین سویی وار یاغ – بالی واردیر                  باش عرشه ده چاتدیرسا ، سراب اردبیل اولماز

ملت غمی اولسا ، بو جوجوقلار چؤپه دؤنمه ز                      اربابلاریمیزدان دا قارینلار طبیل اولماز

دوز واختا دولار تاختا – طاباق ادویه ایله                               اونداکی ننه م سانجیلانار زنجفیل اولماز

بو « شهریار » ین طبعی کیمی چیممه لی چشمه              کوثر اولا بیلسه دئمیرم ، سلسبیل اولماز




نویسندگان آذربایجانی :میرزا ابراهیموف و ناصر منظوری

نویسندگان آذربایجانی :میرزا ابراهیموف و ناصر منظوری

میرزا ابراهیموف (به ترکی آذربایجانی: Mirzə İbrahimov)

متولد ۱۵ اکتبر ۱۹۱۱ در سراب - ۱۷ دسامبر ۱۹۹۳ در باکو)

سیاست‌مدار، نمایش‌نامه‌نویس، منتقد ادبی، پژوهشگر و نویسنده ملّی به شمار می‌رود.

ابراهیموف از دارندگان مدال:

قهرمان ِ کارگری ِ سوسیالیستی در سال ۱۹۵۰

مدال ملی جمهوری آذربایجان در سال ۱۹۶۵

مدال بین‌المللی نهرو به سال ۱۹۷۹ به شمار می‌رود.

میرزا ابراهیموف پس از زاده شدن در سراب، به همراه خانواده وقتی که تنها ۷ سال سن داشت، به باکو مهاجرت کردند.

وی از ۲۳ ژانویه ۱۹۵۸ – ۲۵ مارس ۱۹۵۹ ریاست مجلس ملّی جمهوری آذربایجان و در طول سال‌های ۱۹۷۰ - ۱۹۸۶ ریاست اتحادیه نویسندگان جمهوری آذربایجان را برعهده‌داشت.

میرزا ابراهیموف دارای ۴۲ اثر در زمینه نوسیندگی، سه اثر در زمینه ترجمه می‌باشد که "بویوک سیتاره اوستاسی" و "بویوک دموکرات" از آثار مهم وی محسوب می‌شود.


ناصر منظوری نویسنده و زبان‌شناس،در سال ۱۳۳۲ در بخش کوله بوز واقع در جنوب غربی میانه در آذربایجان شرقی در یک خانواده روشنفکر و بزرگ طایفه به دنیا آمده‌است.

از این رو، هم با فرهنگ مردم قرابت نزدیک داشته و هم آشنا با شرایط علمی و فکری جهان بزرگ شده‌است.

آثار ادبی ایشان (به زبان ترکی):

سون ناغیل سون افسانه (آخرین قصه آخرین افسانه) ۱۳۶۹

قاراچوخا (۱۳۷۳، رمان)

هپیریم-هوپوروم (۱۳۸۳)

جیرتدان (۱۳۸۳)

آواوا (۱۳۸۴) رمان

اویونوم-اویونوم- رمان

آثار تئوریک

نظام چهار بعدی زبان (۱۳۸۱) تئوریک

Deterministically Structuring Concepts (۱۳۸۲)

زبان و تفکر اسطوره ای (مقاله صد صفحه‌ای چاپ شده در شماره مخصوص مجله دیلماج، ۳۴، ۱۳۸۶)

کتیبه‌های شفاهی -۱، آشوبی شدگی در شعر شهریار-۱ (۱۳۸۸) (آشوبی شدگی در شعرهای فارسی شهریار)

کتیبه‌های شفاهی -۲، آشوبی شدگی در شعر شهریار-۲ (۱۳۸۸) (آشوبی شدگی در شعر ترکی شهریار)

کتیبه‌های شفاهی (۴) زایش ادبیات (۱۳۸۹)

کتیبه‌های شفاهی (۵) مفهوم صدا (زبانی درون زبان)

کتیبه‌های شفاهی (۶) ساختار مفهومی فعل در زبان ترکی(۱۳۹۰)

کتیبه‌های شفاهی (۷) نظام فراجمله ای در زبان ترکی (۱۳۹۱)

 




رحیم منزوی اردبیلی ، شاعر اهل بیت

رحیم منزوی اردبیلی ، شاعر اهل بیت

رحیم منزوی اردبیلی از شاعران مرثیه سرای آذربایجانی است.

رحیم منزوی اردبیلی فرزند اسدالله در محله (کوچه علی) اردبیل به سال ۱۳۱۶ دیده به جهان گشود. پدرش در کنار شغل حلبی سازی و دواتگری در ایام محرم به شبیه خوانی و تعزیه گردانی می‌پرداخت واین موضوع در رحیم منزوی به مرثیه سرایی تاثیر فراوانی گذاشت.

او اولین شعر خود را در سن ۹ سالگی سرود. فضای عاشورایی شهر در سال ۱۳۲۶ به بعد او را به نوحه سرایی سوق داد. در پایان تحصیل وارد ارتش گردید و در مراغه پای درس آیت الله سید جواد مجتهد نشست و دروس اسلامی را فرا گرفت.

بعد از هفت سال از ارتش استعفا کرد و مدتی بعد به رانندگی پرداخت.

در سحرگاه روز ۹ مرداد ۱۳۷۱در پی عارضه قلبی در تهران درگذشت و جنازه‌اش به اردبیل انتقال یافت و در قبرستان بهشت فاطمه به خاک سپرده شد.

محضر حقده بلادور باشه، باش و جان باجی

ایستیرم کئچم باشه، یئته پیمان باجی

معمولاً در سروده‌های او کلمات فارسی و عربی نسبت به سایر نوحه‌ها کم‌تر است.

ایشان در زمانی اشعار خود را سرودند که مداحی ترکی با حضور و پیدایش مداحان بزرگی چون ، حاج سلیم مؤذن زاده اردبیلی، حاج داود علیزاده، حاج جواد رسولی واستاد حاج محمد باقر تمدنی و... به تمام لایه‌های اجتماع رسوخ کرده و گسترش فراوانی یافته‌است و درست چنین زمانی است که سروده‌های منزوی با اجراهای بی نظیر مداحان بزرگ مخصوصاً استاد سلیم مؤذن زاده اردبیلی که با توانایی تمام و درست بر طبق دستگاه‌های موسیقی انجام می‌گرفت، مورد استقبال قرار می‌گیرد.

کاست «اکبره باخ اکبره باخ» وحاج سلیم که تماماً سروده‌های مرحوم منزوی بود می‌باشد؛ شعری با قالب نو و خلاقیت تمام و اجرایی زیبا و تمام با خلاقیت استاد سلیم مؤذن زاده، و واقعاً می‌توان گفت که این اثر بی‌نظیر بوده و هست و باعث شروع سبک جدیدی در مرثیه‌سرایی و مداحی ترکی گردید.

در مورد شخصیت مرحوم منزوی نقل است که ایشان درباره مضامین و حتی کلماتی که در سروده‌هایش به کار می‌برد، بسیار حساس بود و اشعارش را در حال و هوای عاشورایی می‌سرود.

حتی می‌گویند که برای سرودن شعری در مورد حضرت رقیه(س) مسیری خاردار را که نسبتاً هم طولانی بود، چندین بار با پای برهنه دویده بود تا بتواند شعر سوختن خیام و فرار بچه‌ها به صحرا را بسراید.

آثار او عبارتند از:

آمال منزوی (اولین دیوان اشعارمنزوی)

آثار منزوی ، ایثار منزوی ، صد سینه زن ، صد قافیه ، صد منظره ، صد زمزمه ، صد مرثیه ، نهضت حسینی ، آلام منزوی

 




تورکجه بایاتی توپلومو(دوبیتی های ترکی)بخش چهارم

تورکجه بایاتی توپلومو(دوبیتی های ترکی)بخش چهارم

گئجه نين آيينا باخ ، اولدوزون سايينا باخ يار يولوندا جان اودوزدوم ، وئرديگي پايينا باخ

آچيلميشام گول كيمي ، اوخورام بولبول كيمي ديمه منيم كؤنلومه ، ساراللام سونبول كيمي...




عباسقلی یحیوی

عباسقلی یحیوی از شاعران مرثیه سرای ترک‌زبان، اهل اردبیل است. اغلب سروده‌های وی به زبان ترکی آذری بوده و در سروده‌های خود از قالب شعری حماسی استفاده نموده‌است. تخلص او ابتدا «احقر» بود که بعداً به نام خانوادگی خود یعنی «یحیوی» تغییر داده است.

عباسقلی یحیوی در ۲۷ تیر ۱۲۸۰ در محله تازه شهر اردبیل بدنیا آمده‌است. او در سن ۱۳ سالگی با تخلص «احقر» شروع به سرودن اشعار مذهبی کرده و اولین شعر خود را سرود. او بعد از مدتی و در اوایل دوران جوانی، تخلص خود را به نام خانوادگی‌اش «یحیوی» تغییر داد. اشعار یحیوی همراه با تخیل و اندیشه و بدور از ضعف ادبی و خرافه پردازی است. عباسعلی یحیوی، فرزند استاد یحیوی می‌گوید: «یحیوی، اشعارش را بیشتر در مغازه‌اش می‌سرود. عموماً پاکنویس کردن اشعار هم توسط «داود یحیوی» صورت می‌گرفت.

«میرزاآقا ذبیحی» هم اشعار تازه را با استفاده از کاربن در چند نسخه می‌نوشت و بین علاقه‌مندان توزیع می‌کرد و به نوعی توزیع اشعار را عهده‌دار بود. «میرزامحمدعلی‌ناطق» و «میرزا افضلعلی صدرالممالکی» اولین شنودگان تازه‌ترین اشعار یحیوی بودند.سلیم مؤذن‌زاده اردبیلی تقریباً اولین مداحی بود که اشعار یحیوی را اجرا می‌کرد. حسینقلی داودی، رحیم حیدری و محمد باقر تمدنی نیز از مداحانی بودند که بیشترین ارتباط را با یحیوی داشتند.»

یحیوی ۶۵ سال از عمر ۷۸ ساله خود را صرف سرودن اشعار مرثیه برای اهل بیت(ع) کرد و سرانجام در سن ۷۸سالگی در ۲۶ آبان ۱۳۵۸ از دنیا رفت و در قبرستان «بهشت فاطمه» اردبیل به خاک سپرده شد.

عباسقلی یحیوی در ۶۵ سال از عمر خود را صرف سرودن مراثی اهل بیت(ع) کرد که حاصل آن هشت جلد کتاب شعر شامل مدح،نوحه و مرثیه درباره امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) به زبانهای ترکی آذربایجانی و فارسی است:

  1. بساط کربلا
  2. اسرار عاشورا
  3. پرچم عزا
  4. آخرین آثار یحیوی
  5. یادگار یحیوی
  6. بهارستان یحیوی
  7. نگارستان یحیوی
  8. غزلیات وطنز

تندیس، نشان و اماکن نامگذاری شده بنام یحیوی

تندیس یحیوی توسط هنرمند اردبیلی «ودود موذن‌زاده» طراحی و اجرا شده و پس از تغییر نام میدان ۱۵ خرداد اردبیل به «میدان تاج‌الشعرای یحیوی» در آن نصب شده‌است.

تاریخچه‌ای از زندگی یحیوی نیز در کنار تندیس در «میدان تاج الشعرای یحیوی» و نیز پل هفت چشمه اردبیل نصب شده‌است. همچنین طی مراسمی در سال ۱۳۸۸، دانشکده ادبیات دانشگاه محقق اردبیلی به نام «تاج الشعرا یحیوی» نامگذاری شده و به نام «دانشکده ادبیات و علوم انسانی استاد تاج الشعرا یحیوی» به فعالیت علمی و آموزشی ادامه می‌دهد.

قرار است نشان افتخار یحیوی در مراسم‌های بزرگداشت مفاخر عاشورایی که به مناسبتهای گوناگون برگزار می‌شوند به صاحبان بهترین آثار اهدا شود.کتاب اشعار «ابدی حماسه‌لر» نیز از اشعار مرحوم یحیوی تدوین و تهیه شده‌است.

برنامه «تاج الشعراء» به تهیه کنندگی «حسن سیف الهی» با موضوع معرفی شخصیت «عباس‌قلی یحیوی» شاعر ترک زبان از شبکه جهانی سحر تهیه، تدوین و پخش شده‌است.

این برنامه با رویکرد معرفی شخصیت ادبی و مذهبی مرحوم استاد «عباس‌قلی یحیوی» تاج الشعرای ادبیات مرثیه کشور، در ۵ برنامه ۱۸ دقیقه‌ای تهیه شده و تدوین شده‌است. برنامه «تاج الشعراء» که از قالبی ترکیبی برخوردار است، دارای بخش‌های متنوعی چون مصاحبه با مداحان و شاعران بزرگ ترک زبان همچون حاج سلیم موذن‌زاده، حاج محمدباقر تمدنی و بهروز ثروتیان در رابطه با بررسی شخصیت مرحوم یحیوی و همچنین بخش‌های بررسی ریشه‌های عزاداری در کشور، شعرخوانی شعرا پیرامون شخصیت استاد «عباس‌قلی یحیوی» در همایش بزرگداشت «تاج الشعراء» و همچنین مداحی مداحان اهل بیت(ع) در بیان مصائب کاروان عاشورا و واقعه جان‌گداز کربلا و سایر بخش‌ها تصویری است.فیلم مستند «غارت» براساس شعر تاج الشعرای یحیوی در زمینه عاشورایی تولید، پخش و توزیع شده‌است.

نمونه ای از اشعار ایشان:

آی باتدی صبح آچیلـدی، زینب نـوایــه گلـدی                 زهرا دئدی حوسئن وای، عالم صدایه گلـدی

چون یئخدیلار آتیندان، سلطان-ی-تشنه کامی             دونیایـــه اوْلــدی اعــلان قتـل‌الحسین پیامی

جننـاتیـده‌ن ائشیتــدی پیغـمبــر-ی-گرامـی                  نعلین‌سیز عباسئز کرب-وْ-بلایه گلدی

پیمانه عالـم اوْلـدی، جانـانـه وئــردی جانیــن                شوْق-وْ-شرافه‌تینن، طی ائتدی امتیحانین

شمر-ی-دغا توکنده، خاک-ی-منایـه قانیـن                 یوز دوتدی آسمانه حمد و ثنایه گلدی

خون خدا توکولدی گودال کربلایه                               یئرلر تزلزل ائتدی، رعشه دوشوب سمایه

کـروبیـان-ی-لاهـوت، آغلاشــدی بو بـلایـــه                 یئل اسدی گون دوتولدی ظلمت فضایه گلدی

خون حسین بوغازدان جاری اولان زمانی                   جبریل آپاردی عرشه، بیر شیشـه ده اوْ قانی

اوْل شیشــه‌ده‌ن نمــودار، اوْلدی بلا نیشـانــی            قوْزاندی بـویـئ ماتم، اهل سمایه گلدی

نور-ی-حق اوْلدی لامع، باشسیز قالان بدنـده             رأس-ی-حوسینئ مظلوم، سر نیزیه گئدنده

باد-ی-سیاه اسنـده، یئر زلـزلـه ائـدنــده                     سیندی نظام-ی-دونیا حد-ی-فنایه گلدی

نزدیک ایدی یریندن، چیخسون مدار-ی-دونیا              آل-ی-امیه ائتسون، دستور-ی-شرعی ملغی

سرنیزدن ائدنده نور-ی-حوسین تجلی                     دین-ی-محمد اوسته نورانی سایه گلدی

فـرمــان-ی-غـارتیلــه‌ن، تللـی آشیب عربلـر               گؤردی اوْ هایهویی، اطفال-ی-زار و موْضطـر

قاچدیلا خئیمه گاهه، بیرده‌ن اوجالدی سسلر           عمه آماندی لشگر، خیمـــه سرایـــه گلدی

صحـرانـــورد عـربلــر، خـرگاهـی یاندیـرانـدا                باشــی آچیق حرملر، اوْددان چیخوب قاچاندا

قالخوب بحتر آتش گیزلندیلر دوماندا                        توسدی اوجالدی قاره پرده هوایه گلدی

بیر خردا قیز قاچوردی ،دوتموش اله عباسین            مرد یهودی دوتدی ،خاموش ائدوب لباسین

گتدی اله حوسینون، دیلبندینین رضاسیـن              احسن اوْ شیخه موشکول، وقتده هرایه گلدی

گر ائتمه‌سئیدی زینب، نسل-ی-حوسینه ایمداد       اولموشدی اودایچینده سوزان امام سجـــاد

قیلـدی رشـــاده‌تیـلـه، اوْددان امـامـی آزاد               بیر تــازه زنده‌گانلیق، زین-وْ-العباده گلدی

زهــرا گــزه‌ردی گــونـدوز، اطـراف-ی-ماجراده            تا کـوفییـه حـــوسینون، گـئتــدی باشی جیـداده

نعش-ی-حوسینی آخشام، باشسیز قوْیوب آراده    گون باتجاقین او خاتون مطبخ سرایه گلدی

حوران-ی-باغ-ی-جنت، محــزون گرفتــه سیمــا       حــوا خـدیجــه خــاتون، مــریم جناب-ی-سـارا

آشفته مو سیه پوش، دیل لرده وا حو سئن وای     زهرایــه همـدم اوْلسون، بزم-ی-عزایه گلدی

اللی اوچ ایل قاپوندا، وار یحیوی حـوسئن جان       نؤحه یازوب غمــونده، اوْلمــوش مریـض-وْ-نالان

دست-ی-مــبـارکــونله، دردینـه ایله درمان            امید-ی-صحـــت ایله، باب-ی-شفایــه گــلدی.




میرزاصادق بیضای اردبیلی

میرزاصادق از شاعران بزرگ معاصر متولد ۱۲۲۶ شمسی در اردبیل می‌باشد.
درسال ۱۲۲۶ شمسی دراردبیل متولد گردید. او شغل تجارت داشته وبه واردوصادرنمودن پوست اشتغال می‌ورزید.

اشعارش غالباً به زبان ترکی ودر مدایح ومرثیه ثرایی اهل بیت بوده‌است. درگفته‌هایش ذوق عرفانی به چشم می‌خورد. و به گفته یکی از نوادگانش خود بیضا درایام بیماری مشرف به موتش سروده‌هایش راکه با مرکب نوشته شده بوده‌است درظرف آبی ریخته وشسته‌است. با این حال جسته گریخته ازاشعاراودر یادداشتهای دیگران باقی‌مانده‌است.

دو بیت زیر نمونه‌ای از اشعار ترکی اوست. بیضاء در نفسیر قرآن شریف، نهج البلاغه و آثار گرانپایه متقدمین از قبیل: سنائی، عطار، خاقانی، سعدی، حافظ، مولوی، فضولی و سایر قلمداران عرصه شعر و ادب و عرفان مطالعات عمیقی داشته، در کنار این ذخایر و گنجینه‌های قنا ناپذیر علوم بیان و کلام، عروض و بدیع و قافیه، فلسفه و منطق و النهایه آنچه را که در پرورش روح بلند یک شاعر عارف ضرورت دارد به خوبی فرا گرفته‌است.

می‌گویند مرحوم بیضاء به دلیل احاطه به علوم اسلامی و مسائل فقهی، گاهی اوقات وکالت اشخاص را قبول و در دعاوی مطروحه در محاکم از حقوق موکلین خود دفاع می‌کرده‌است.


دیوان شعرش با نام (کلام بیضای اردبیلی) در ۵۱۰ صفحه از سوی تنی چند از علاقه‌مندانش گرد آوری و با همت هیأت اردبیل‌شناسی و صندوق قرض الحسنه مهدیه با یک پیشگفتار و سه مقدمه در خرداد سال ۷۴ چاپ و منتشر گردید.

بیضادر سال ۱۳۰۱ شمسی در زادگاهش اردبیل در سن ۷۵ سالگی درگذشت، جسمش در شهیدگاه بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی (آرامگاه شهدای جنگ چالدران) دفن گردید.

نمونه‌ای از اشعارش
قضا کاتبلری دنیا اوین غمخانه یازمشلار         فراغت ایسته سه هرکس اونی دیوانه یازمشلار
خلیله حکم اولوندی تاکه اوغلون گسمه قربانی         بو قربانی ازل گوندن شه مردانه یازمشلار




منه باخ

منه باخ

چکــــرم نازینی نازلان گــــوزی جیــــــران منه باخ

منه باخ سئــــوگلی جانان جــان الانسان منه باخ

حسرتین دن یانارام شمـع کیمی هرگون گئجه لر

نه دوربسان سونور عـومرین شمعی جانا منه باخ

سینه ایچــره اورگیــــــم هر گئجه لر  قـــان اغلار

قــوی اولوم هر گئجه قـوربان سنه جانان منه باخ

یانیروق عشـــق اودینــا  هر بیـــــری میز بیر یاندا

گل قـــوتارسین بو فـراقین گورلیـــم سن منه باخ

سـاخلارام گوزلریم اوستینده عــــزیزم سنی من

سینه ام اوستــــونده یاتان گـــوزلرنی آچ منه باخ

قــــوی سنه کولکه اولــــــوم دالدالانیم قــامتینه

یول گئدنده گوزلیــــــم بیر دو لان هــردن منه باخ

ایستمه عشــــق اودینا من قــوجالان واختا یانام

آتش عشقینی ســــوندرماق اوچـون بیر منه باخ

ای عزیزیم نئیه صـــدرانی قویورسان غریب غربته

سن قریب کونلیمی یاد ایله سون هردن منه باخ




صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 36 صفحه بعد

تبلیغات

مجله اینترنتی آذربایجان

ساير اخبار

با عاشورائیان

وهب مسیحی

امکانات